صنعت و معدنویژه ها

قراردادهای خودرویی که به تاریخ پیوست

به گزارش “صنعتکار، از تیرماه 94 تا تیرماه 97 سه سال زمان لازم بود تا ایران با شرکای تجاری اش قراردادهای جوینت ونچرشان را عملی و راهی جاده مخصوص کنند.  از میان این جوینت ونچرها، قرارداد ایران‌خودرو و پژو(ایکاپ)، تفاهم نامه رنو و ایدرو، توافقنامه سایپا و سیتروئن در کنار حضور فولکس واگن در بخش خصوصی، از جمله قراردادهایی بود که طی سال های 94 و 95 و به عنوان قراردادهای پسابرجامی مطرح شد و حالا پس از سه سال به غیر از ایکاپ، سایر تفاهم نامه‌ها و قراردادها بی سرانجام باقی ماندند. 

رنویی‌ها رفتند، بن رو بلاتکلیف ماند 
قرارداد رنو و بن رو که تا همین چند ماه گذشته هم پیگیری می شد و از جمله مهمترین قراردادهای پسا برجامی بود و عملی شدنش برای تولید با کیفیت هرچه بیشتر به نفع صنعت خودروسازی ایران بود، اما با خروج فرانسوی‌ها و اجرای دور جدید تحریم‌ها، به سرانجام نرسید.
سیتروئن نیامده رفتنی شد
فرانسوی‌ها که یکی دیگر از شرکای تجاری و قدیمی ایرانی‌ها در صنعت خودروسازی بودند، پس از برجام نیز قرارداد تولید منعقد کردند و مقرر شد تا سیتروئن در سایت سایپا کاشان سیتروئن C3 را با همکاری سایپا تولید کنند. اما درست در زمانی که اولین سری از این خودرو تولید و مقرر شد از شهریورماه به خیابان ها پا گذارد، دور جدید تحریم‌ها آغاز شد و پژو نیز خروجش از ایران را اعلام کرد که به دنبال آن نیز قرارداد سیتروئن معلق ماند.
فیات تعیین تکلیف نشد 
از میان همه قراردادهای مطرح شده پس از برجام، قرارداد با فیات به عنوان شریک ایتالیایی ایران اما بی نتیجه ماند و هیچ گاه به سرانجام نرسید. این در حالی است که همواره رابطه ایران و ایتالیا بر سر روابط تجاری دور از مناقشه بوده و ایتالیا از جمله اولین شرکای تجاری ایران است. به گونه ای که از سال 94 که اجرای برجام آغاز شد، ایتالیایی‌ها از جمله اولین گروه های تجاری بودند که با هیات تجاری شان به ایران آمدند و نه تنها قراردادهای تجاری و صنعتی متعددی منعقد کردند، بلکه ایران را نسبت به تولید سالانه دو میلیون دستگاه خودرو امیدوار کردند.

منبع:خودروکار– نگار میرکریمی

انتهای پیام/

نوشته های مشابه

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا