تاثیر منفی ریزگرد‌ها بر تولید محصولات کشاورزی

به گزارش صنعت کار به نقل از میزان، موضوع ریزگرد‌ها مدت هاست شهر‌های جنوبی کشور را درگیر خود کرده و در برخی موارد وضعیت آب و هوایی استان را به مرز هشدار می‌رساند.

برخی از کارشناسان بر این عقیده اند که ریزگرد‌ها علاوه بر اثرات زیست محیطی، آسیب به بهداشت روانی و تشدید بیماری ها، برروی کشاورزی نیز تاثیر مستقیم دارد و از طرفی در کاهش بارش‌ها بسیار موثر هستند.

دراین میان افزایش ریزگرد‌ها با بالا بردن دمای ابر‌ها تغییر شرایط اقلیمی و کاهش بارندگی را به ارمغان می‌آورند به طوریکه بارندگی در اهواز که در سال گذشته حدود ۱۰ میلی‌متر بوده به دلیل تغییرات جوی، میزان بارش اهواز در سال جاری به حدود ۰.۷ میلی‌متر رسیده است.

به دلیل تغییرات اقلیمی کانون‌های غبار ساز در داخل استان‌های جنوبی کشور فعال شده و این کانون‌های غبار درست در زمین‌هایی واقع است که تا چند سال پیش در این زمین‌ها کشت دیم و آبی انجام می‌شد، اما به دلیل یکپارچه‌سازی اراضی و عدم مدیریت مصرف آب این زمین‌ها دیگر قابل کشت نیستند.

در بخش کشاورزی، کاهش کمیت و کیفیت محصولات کشاورزی در استان‌های درگیر قابل مشاهده است به طوریکه برخی از کارشناسان بر این عقیده اند که وجود گرد و غبار باعث اختلال در فتو سنتز و تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن شده که این مشکل باعث کاهش عملکرد تولید می‌شود.

از طرفی گرد و غبار کاهش عملکرد آفت کش‌ها و سموم گیاهی را حاصل می‌شود به طوریکه رشد آفات و افزایش بیماری‌های گیاهی و درنتیجه کاهش کمیت و کیفیت محصولات کشاورزی را حاصل می شود.

در همین راستا مجتبی شادلو نائب رئیس اتحادیه باغداران در گفت و گو با خبرگزاری میزان در خصوص اثرات ریزگرد‌ها اظهار کرد: خواه ناخواه ریزگرد‌ها باعث ایجاد اثرات مخربی در بخش کشاورزی می‌شود، اما هنوز آمار دقیقی از میزان اثرات منفی در این بخش ارائه نشده است.

همچنین کارشناسان اعتقاد دارند که پدیده ریزگرد‌ها در بخش زنبورداری مشکلاتی را ایجاد کرده که می‌توان به کاهش رشد گیاهان و هم چنین کاهش گرده افشانی اشاره کرد و این امر کاهش تولید عسل را باعث شده است.

با این تفاسیر ریزگرد‌ها بخش‌های کشاورزی و دامپروری را با آسیب‌های جدی روبرو کرده است و با اثرات مخرب می‌تواند امنیت غذایی، تولید محصولات کشاورزی و دامی در استان‌های درگیر با این پدیده را به مخاطره بیندازد که مهار کردن این اثرات مخرب بیش از پیش نیازمند مساعدت دولت، تعامل و مشارکت سازمان‌های مردم نهاد داخلی و سازمان‌های بین المللی است.

انتهای پیام/