قیمت غیررقابتی چالشی جدی در مسیر خودکفایی قطعات/ قطعه سازان با نقدینگی مناسب از فراخوان ها استقبال می کنند

به گزارش صنعت کار، همزمان با افزایش تعداد خودروهای غیرتجاری، تلاش برای خودکفایی در تولید قطعات مورد نیاز که عمده آن را قطعات های تک و با فناوری بالا تشکیل می دهد، وارد فاز جدی شد اما در این میان این پرسش مطرح می شود که با توجه به کمبود نقدینگی تحت اختیار خودروسازان و از دست رفتن شغل های زیادی در این صنعت، آیا قطعه سازان از فراخوان های مطرح شده از سوی خودروسازان مبنی بر خودکفایی در تولید قطعات استقبال خواهند کرد؟

امید رضایی، کارشناس صنعت خودرو در پاسخ به این که آیا قطعه سازان از فراخوان های انجام شده مبنی بر داخلی سازی در شرایط فعلی استقبال می کنند، می گوید:« از آن جا که هیچ قطعه سازی به دنبال کوچک کردن بازار خود نیست بدون شک از فراخوان های اعلامی استقبال می شود هرچند که تلاش برای ساخت قطعات پیشرفته در شرایطی است که نفس قطعه ساز به شماره افتاده و قادر به گذر از شرایط روزمره خود نیست.»

وی با تاکید بر این که در شرایط فعلی دعوت از قطعه سازان با هدف سرمایه گذاری در تجارت جدید و ورود آن ها به این حوزه چندان راحت به نظر نمی رسد، می افزاید: «قطعه سازانی که توان مالی آن ها پاسخگو باشد و انرژی و ذخایر مالی مناسبی کنار گذاشته باشند به طور قطع از این دعوت ها استقبال خواهند کرد اما وضعیت فعلی قطعه سازان نشان می دهد بخش قابل توجهی از آن ها با مشکلات عدیده ای حتی در تامین روزانه خود مواجه هستند و در پرداخت هزینه های انرژی، حقوق و دستمزد و معوقات، وام های تخصیص یافته و بدهی های مالیاتی مشکل دارند و تا زمانی که از صنعتگر دغدغه این هزینه ها گرفته نشود، نمی توان توقع داشت که نسبت به تولید محصول جدید اقدام کند.»

رضایی با اشاره به زمان بر بودن اجرایی شدن این فراخوان ها تصریح کرد: «در صورت حرکت حرفه ای برای آغاز تولید یک قطعه پیشرفته و یا حتی نیمه پیشرفته ، با پیش بینی دانش فنی و مالی، نیاز به یک بازه زمانی 9 ماه تا یک ساله است چرا که میانگین تولید این قطعات که در ردیف قطعات های تک و پیشرفته قرار دارد، یکسال است اما با این حال و با وجود زمان بر بودن باید این اقدام اجرایی شود و در عین حال نیز به نیازمندی های این امر نیز توجه داشت. »

این کارشناس صنعت خودرو با تاکید بر این که در برخی مواقع توان برای تولید وجود دارد و تنها موضوع صرفه اقتصادی مطرح می شود، تصریح کرد: «باید در فراخوان طبقه بندی لازم انجام تا مشخص شود کدام یک از قطعات صرفه و صلاح اقتصادی برای تولید دارد در غیر این صورت، برای داخلی سازی ناگزیر به ارایه یارانه به خودروساز هستیم در غیر این صورت شاهد فروش خودرو همراه با ضرر هستیم بنابراین همراه با ارایه این فراخوان ها باید به به مردم گفته شود که داخلی سازی این دسته از قطعات منجر به تاثیر منفی در قیمت ها تا زمان رسیدن به تیراژ اسمی می شود.»

این فعال صنعت خودرو ادامه می دهد: «از آن جا که تیراژ تولید خودرو در ایران در نهایت یک میلیون و 500 هزار دستگاه در سال خواهد بود، تولید این دسته از قطعات با این میزان تیراژ همراه با قیمت رقابتی نخواهد بود و این امر باعث می شود تا تولید صرفه و صلاح اقتصادی نداشته باشد به همین دلیل قیمت، یکی از اصلی ترین دلایلی بوده که تاکنون به سمت تولید این قطعات نرفته ایم.»

این کارشناس صنعت خودرو با تاکید بر این که هرچند به اجبار به سمت خودکفایی حرکت کرده ایم، اظهار می کند:« این اقدام می توانست به اختیار باشد اما با این حال اجرایی شدن آن در هر زمانی به کمک صنعت خودرو خواهد آمد اما در این میان باید به تبعات و اثرات آن نیز پرداخت و مراقب بود که این جهاد در زمان و شرایط عادی منجر به تعدد سورس نشود، هرچند که معتقدم هم اکنون زمانی برای پرداختن به معایب این تصمیم نیست.»

منبع: خودروکار

انتهای پیام/