به گزارش صنعت کار، قرارداد نهایی جوینت ونچر رایزکو و نووارس فرانسوی که در واپسین روزهای سال گذشته امضا شده بود، از امسال آغاز به کار می کند. براساس این قرارداد به منظور تولید قطعات پلاستیکی با فن آوری بالای خودرو در ایران، گام های اولیه برای پیوستن رسمی قطعه سازان ایرانی به زنجیره تامین جهانی رنو و پژو برداشته شد.
بر اساس این قرارداد مقرر شد تا همکاری و مذاکرات صورت گرفته میان دو شرکت بزرگ قطعه سازی ایران و فرانسه، صادرات قطعات خودرو بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.
جوینت ونچر نووارس – رایزکو فعالیت تولیدی خود را در نیمه اول سال جاری با تامین قطعات پلاستیکی موتوری و خودرویی برای شرکتهای رنوپارس, ایران خودرو و سایپا در منطقه صنعتی صفادشت تهران آغاز و در فاز اول برنامه کسب و کار خود و طی 2 سال اشتغالزایی حداقل 300 نفر بطور مستقیم را به همراه خواهد داشت.
اما پرسش اینجاست، با تحکیم قراردادهای امضا شده طی دو سال گذشته و تاکید وزارت صنعت مبنی بر حضور 40 درصدی قطعه سازان در ابتدای تولیدات مشترک با شرکای خارجی پسابرجامی و آغاز به کار همکاری های مشترک این چنینی، آیا حال و روز تولیدات قطعه در کشور بهبود می یابد و صنعت قطعه سازی می تواند فرصت های از دست رفته تولیدات افزایش کیفیت قطعات خودرو را بدست آورد؟
فربد زاوه- کارشناس صنعت خودرو در همین زمینه می گوید: « اگر مبنای این چنین قرادادها تامین قطعات خودرو برای داخل کشور باشد، هیچ ارزش افزوده ای برای صنعت نخواهد داشت».
او ادامه می دهد: « اما اگر این چنین قراردادها با هدف صادرات و افزایش تولیدات صادراتی باشد، قطعا قرارداد ارزشمندی خواهد بود».
این کارشناس صنعت خودرو می افزاید: « با توجه به شرایط فعلی ارز، اگر تولیدات قطعات خودرو تنها برای تامین بازار داخلی باشد، به صرفه نیست».
او با اشاره به اینکه اگر جزئیات این قرارداد با هدف صادرات 30 درصدی باشد، اظهار می کند:« تنها راه کسب سود و بهبود بازار، باید بازار هدف صادرات باشد نه تولیدات داخلی».
او می افزاید: « هر زمان میزان صادرات بیش از فروش داخلی باشد، آن قرارداد به نفع بازار است».
زاوه در پاسخ به اینکه اینگونه قراردادها تا چه میزان بر ورود سرمایه گذاری خارجی اثر گذار است، می افزاید:« سرمایه گذاران چه داخلی و چه خارجی در دورنمای آرامش سرمایه وارد بازار می شوند».
به گفته او، در شرایط فعلی همچون نوسانات نرخ ارز، با تعلل وارد سرمایه گذاری می شوند یا این شرایط دلیل فرار سرمایه خواهد شد.
به گزارش خوردوکار، به طور قطع راه پیش روی قطعه سازان در تولید و صادرات قطعات خودرو در سال جاری چندان آسان نیست، چرا که نه تنها برخی قطعه سازان تولیدات خود را به دلیل محدودیت های تامین ارز و مواد اولیه کاهش داده اند، بلکه برخی دیگر نیز به واسطه افزایش واردات قطعه و قاچان آن به کشور، با ورشکستگی دست و پنجه نرم می کنند و در حال درجا زدن هستند. از این رو صنعت قطعه سازی همانند صنعت خودروسازی نیاز به حمایت همه جانبه دولت است تا بلکه بتواند به کمک فرصت های پیش رو همچون همکاری با غول های خودروسازی مانند فرانسه، صنایع استراتژیک خود را نجات دهد.
منبع:خودروکار
انتهای پیام/
