به گزارش صنعت کار، در توافقهای پیش پرداخت، شرکتهای بازرگانی از قبل به یک کشور پول می‌دهند و در قبال وام خود، نفت دریافت می‌کنند. این شیوه به عنوان راهی برای تامین منابع در میان برخی از کشورهای آفریقا و خاورمیانه مرسوم بوده است. اما این شیوه جنجال برانگیز بوده و در برخی از موارد منبع بدهی غیرشفافی ایجاد کرده که بازپرداخت آنها در زمان سقوط قیمتهای نفت برای دولتها دشوار می‌شود.
طبق اسنادی که توسط بلومبرگ مشاهده شده، دولت منطقه‌ای کردستان عراق اکنون برای بازپرداخت ۵۰۰ میلیون دلار وام شرکت گلنکور با مشکل روبرو شده است. شرکتهای گلنکور و ترافیگورا همچنین سرگرم مذاکره برای تغییر شرایط قرارداد وامهای نفت در برابر پول به ارزش ۱.۵ میلیارد دلار با جمهوری کنگو هستند. و چاد که یکی از فقیرترین کشورهای جهان است، از بندی در قرارداد نفت در برابر پول به ارزش بیش از یک میلیارد دلار برای کاهش پرداخت استفاده می‌کند.
سازمان غیردولتی “گلوبال ویتنس” این وامها را شرط بندی روی آینده قیمت نفت خوانده و به کشورها هشدار داده است که ممکن است دولتها و نسلهای آینده آنها مجبور شوند بهره این وامها را بپردازند.
بر اساس گزارش بلومبرگ، از آنجا که این وامها با محموله‌های نفت پرداخت می‌شوند هنگامی که قیمتهای بازار سقوط می‌کند، دولتها ناچارند بشکه‌های بیشتری را برای پرداخت بدهی خود تحویل دهند. در بدترین وضعیت مانند سال ۲۰۱۶ برای چاد، ممکن است یک کشور مجبور شود کل تولید نفت خود را به بازپرداخت وام اختصاص دهد.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/
