ماهنامه صنعت کار نوشت، بسیاری از کارخانههای برای رفت و آمد و انتقال محصولات خود باید از طریق جادهها تردد کنند یا دیگر وسایل لجستیکی مانند هواپیما و کشتی در اختیار داشته باشند. در این میان اهمیت راههای جادهای در درجه ای بالاتر قرار میگیرد چرا که محصول با خارج شدن از کارخانه ابتدا باید وارد جاده شود و سپس به مقصد برسد. با توجه به این که راههای جادهای از درجه اهمیت بالایی برخوردار هستند قصد داریم نگاهی به اهمیت آنها در ترکیه داشته باشیم و البته تاثیرات این راهها را در گسترش صادرات بررسی کنیم.
کارخانههای تولیدی به خاطر آلودگیهای زیست محیطی یا صوتی که دارند معمولا در خارج از شهرها بنا میشوند و به همین سبب راههای ارتباطی با آنها تنها از طریق جادههای بین شهری و جادههای میان راه اصلی تا کارخانه میسر است. در کشور ما تعداد زیادی از کارخانههای تولیدی وجود دارند که مسیر سالم و درستی از کارخانه تا راه اصلی ندارند و همچنین برخی جادههای ترانزیت کشور نیز با مشکلات مختلفی روبرو هستند که کار را برای توسعه صادرات سخت میکنند. برخی بر این اعتقاد هستند که بهبود وضعیت جادهها و راههای ارتباطی میتواند سرعت عمل را بالا برده و کارخانهها محصولات خود را بهتر صادرات خواهند کرد. در این گزارش نگاهی به تحقیقات جهانی در زمینه اهمیت جادهها در امر گسترش صادرات خواهیم داشت.
افزایش رشد معاملات تجاری در دنیا نیاز جدی به بحث زیرساختها و ابزارآلاتی دارد که طی آن یک کالا از کارخانه به دست مشتری میرسد. یکی از مهمترین زیرساختها در دنیا بحث لجستیک آن است. تحقیقات بسیاری در این زمینه انجام شده است که نتیجه تقریبا تمامیآنها نشان میدهد که زیر ساختهای حمل و نقل تاثیر چشمگیری در افزایش روابط تجاری و انجام مراودات بازرگانی دارد. یافتهها نشان میدهد که برخی از ابعاد حمل و نقل هستند که بهصورت مستقیم تاثیر چشمگیر و مثبت بر صادرات دارند. همچنین یک قانون جهانی و نانوشته وجود دارد که میگوید افزایش سرمایهگذاری در زیرساختهای حمل و نقل به طور چشمگیری باعث افزایش تجارتهای بینالمللی میشود.
پیشرفتهای لجستیک و حمل و نقل در ضمن به اقتصاد داخلی یک کشور نیز کمک میکند چرا که بخشهای مختلف را با کیفیت بالاتری به یکدیگر متصل خواهد کرد. یکی از انگیزهها و مشوقهای تولیدکنندگان در همه جای دنیا امنیتی است که یک جاده میتواند ایجاد کند تا محصولات با کمترین آسیب به دست مشتریان برسند. در ضمن رابطه ایجاد شده میان لجستیک، حمل و نقل و پیشرفت ملی هر کشور نیز به خوبی قابل مشاهده است. حمل و نقل بهتر و با کیفیتتر باعث میشود تا اقتصاد ملی و درآمدهای بینالمللی هر کشوری افزایش داشته باشد.
تجارت جهانی با سرعت بالایی در حال حرکت رو به جلو است ولی این حرکت سریع نیازمند زیرساختهای سالم و درست در بخش حمل و نقل نیز هست. راههای بد و ضعیف، گمرکهای تنبل و بیتجربه، مسیرهای طولانی و غیر مستقیم دریایی، هوایی یا زمینی از جمله مواردی هستند که باعث برهم خوردن نظم تجارت جهانی میشوند.
در همین زمینه بهتر است نگاهی به یکی کشور در حال رشد در زمینه حمل و نقل داشته باشیم که طی سالهای اخیر با پیشرفتهای بسیار زیادی همراه بوده و اهمیت موضوع لجستیک را به خوبی درک کرده است. ترکیه کشوری در همسایگی ایران که از نظر موقعیت جغرافیایی شرایطی تقریبا مشابه با ایران دارد. آنها پل ارتباطی اروپا و آسیا هستند در حالی که ایران شرق آسیا را به اروپا و آفریقا متصل میکند. هر دو کشور در تلاش هستند تا اقتصاد خود را با رشد همراه کنند و در این مسیر به صادرات محصولات گوناگون روی آوردهاند. سرعت رشد زیر ساختهای حمل و نقل در ترکیه بسیار بالاست به طوری که میزان آنها از سال 2002 تا کنون سه برابر شده و میزان رشد سالانه 20 درصد برای آن در نظر گرفته شده است.
گسترش روابط تجاری و صادرات ترکیه باعث شده تا این کشور به مقصدی برای گردشگران و همچنین بازرگانان تبدلی شود به همین دلیل رشد جمعیت در این کشور نیز افزایش داشته و موضوعاتی مانند ترافیک در شهرهای این کشور ایجاد شده است. ترکیه برای رفع این مشکلات به سراغ تکنولوژیهای هوشمند حمل و نقل روی آورده است. به همین دلیل این کشور میزان سرمایهگذاریهای خود در حوزه حمل و نقل را طی یک دهه گذشته از 20 درصد به 40 درصد رسانده است.
ترکیه با بهبود دادن زیرساختهای خود طی چندین دهه اخیر نشان داده است که سرمایهگذاری در بخشهای زیرساختی مانند حمل و نقل میتواند در آینده برای کشور سود فراوانی به همراه داشته باشد. میزان تولید ناخالص ملی این کشور از سال 2002 تا 2012 نزدیک به 3 برابر شده و آنها به دنبال آن هستند تا در میان 10 اقتصاد برتر دنیا تا سال 2023 حضور داشته باشند. همچنین ترکیه زیرساختهای حمل و نقلی خود را برای پیدا کردن جایگاه در اتحادیه اروپا باید بهبود دهد. آنها هنوز نمیتوانند استانداردهای EU-27 را پاس کنند ولی با این حال میزان زیادی از روابط تجاری این کشور به واسطه ایجاد زیرساختهای ارتباطی و راههای مختلف لجستیگی ایجاد شده است.
ترکیه در نظر دارد تا در سال 2023 و با فرا رسیدن صدمین سال تبدیل شدن کشورشان به جمهوری میزان مراودات تجاری خارجی خود رابه 1.1 تریلیون دلار برساند که 500 میلیارد آن صادرات و 600 میلیارد آن واردات هستند. همچنین برای این منظور باید میزان محصولات حمل و نقل شده به 625 میلیارد تن برسد. در همین راستا برنامههای این کشور برای ایجاد زیرساختهای ارتباطی جاده ای به این شرح است:
23 هزار و 522 کیلومتر جاده که در آینده نزدیک به 37 هزار کیلومتر خواهد رسید. 5 هزار و 748 کیلومتر بزرگراه در دست ساخت برای سال 2023 است و همچنین 9 هزار پل و زیرگذر که مجموعا 600 کیلومتر خواهند شد در حال ایجاد هستند. ساخت تونل اوراسیا که از زیر دریا عبور میکند و دومین زیرگذر آبی در دنیا به حساب میآید و در سال 2016 افتتاح شد. تونلهای سه طبقه در استانبول برای مترو و اتومبیل و همچنین ساخت 238 تونل در مجموع 346 کیلومتر از دیگر برنامههای این کشور برای فعالیتهای زیرساختی جادهای به حساب میآید.
در زمینه حمل و نقل هوایی این کشور به دنبال ساخت 8 فرودگاه بینالمللی جدید، 4 ساختمان ترمینال و همچنین ساخت سومین فرودگاه تنها در شهر استانبول اشاره کنیم. از دیگر برنامههای این کشور در حوزه حمل و نقل میتوان به آزاد سازی راه آهن اشاره کنیم که دولت همچنان مالکیت این حوزه را برعهده دارد اما بخش خصوصی نیز میتواند محصولات خود را در واگنهای شخصی حمل کند. افزایش 10 درصدی مسافر و 15 درصدی بار نیز در نظر گرفته شده است تا در آینده نزدیک تامین شود. همچنین آنها جاده مدرن ابریشم را در نظر دارند که از طریق راه آهن شرق را به اروپا متصل خواهد کرد.
ایجاد زیرساختهای مختلف و همچنین توجه بالا به بخش حمل و نقل از جمله مهمترین نکاتی است که میتوان در مورد وضعیت رو به بهبود ترکیه اعلام کرد. این کشور با سرعت بالایی در زمینه فعالیتهای لجستیکی حرکت میکند و ما نیز میتوانیم به نگاه کردن به برخی آمارهای صادراتی آنها مشاهده اهمیت این موضوع شویم. شاید دیگر وقت آن رسیده است که نگاهی ویژه به بخش حمل و نقل داشته باشیم تا از این طریق تولیدات ملی خود را نیز به کشورهای مختلف صادر کنیم و همچنین تولیدکنندگان داخلی کشور را با بهبود وضعیت حمل و نقل برای افزایش صادرات تشویق کنیم.
انتهای پیام/