به گزارش صنعت کار، زمزمه هایی از چین در مورد کاهش احتمالی واردات زغال سنگ ، همراه با تردید در مورد آینده طولانی مدت معاملات سنگ آهن ، معدن کاران استرالیایی را وادار به توجه به مواد معدنی استراتژیک جدید کرده است. بالای این لیست ممکن است فولاد باشد ، کالایی که در حال حاضر از پایداری دور است اما در صورت یافتن راه حلی برای کاهش اثرات زیست محیطی ، ممکن است یک برنده باشد.
تولید فلزات با دستیابی به زیرساخت ها و فن آوری های تجدیدپذیر به تعداد بیشماری از این مواد از جمله فولاد ، آلومینیوم و لیتیوم ، برای دستیابی به آینده ای با کربن کم اهمیت است. با این وجود اگرچه آنها ممکن است بخشی ضروری از آینده پاک باشند، اما فرآیندهای تولید فعلی به دور از کربن هستند، زیرا مسئول حدود 9 درصد از انتشار گازهای گلخانه ای بوده که رقم قابل توجهی از کل اتومبیل های موجود در جاده است. کاهش تولید گازهای گلخانه ای در این بخش یک ضرورت واضح است و فولاد که در حمل و نقل تا زیرساخت تا ارتباطات مورد استفاده قرار می گیرد ، بازار عمده ای برای تغییر است.
در حالی که برآورد تقاضای پیش بینی شده در آینده متفاوت است ، نرخ رشد سالانه فولاد می تواند بین 1.4 و 3.3 درصد باشد ، در نتیجه تقاضای پیش بینی شده تا 2.4 میلیارد تن تا سال 2025 وجود دارد.
با توجه به این دامنه، ایجاد تغییر در نحوه تأمین فلز الزامی است و کربن زدایی این فرآیندها یک اولویت سریع در حال رشد است زیرا سهامداران و افراد به طور یکسان برای استراتژی های موثر کربن تلاش بیشتری می کنند.
استرالیا با داشتن صنعت انرژی تجدیدپذیر فراوان و ذخایر سنگ آهن با کیفیت بالا ، در موقعیت اصلی قرار دارد تا هزینه شارژ را بر عهده بگیرد و در حال حاضر گام هایی برای بازار فولاد سبز برداشته شده است.
استرالیا در حال حاضر بزرگترین صادر کننده سنگ آهن است ، دانشگاه ملی استرالیا (ANU) دریافت که صادرات این کشور تقریبا نیمی از تجارت جهانی سنگ آهن را تشکیل می دهد. با وجود تولید پربار، استرالیا به ندرت از مواد اولیه برای ایجاد فولاد استفاده می کند – وضعیتی که اخیراً به دلیل مشکل بازار آهن با مشکل روبرو شده است- از درخواست های جهانی برای کاهش انتشار تا شایعاتی مبنی بر اینکه چین واردات استرالیا را متوقف می کند.
دکتر جان پای ، مدرس ارشد ANU می گوید: “شرکای اصلی تجاری ما برای سنگ آهن (چین ، ژاپن و کره) مهلت انتشار خالص یا 2050 یا 2060 را تعیین کرده اند.” “برخی از بزرگترین شرکت های آهن و فولاد ما در استرالیا همین کار را انجام داده اند ، [از جمله] ریو تینتو و لیبرتی GFG. این بدان معناست که صادرات استرالیا از زغال سنگ حرارتی و متالورژی (و همچنین گاز طبیعی) همه دارای تاریخ استفاده هستند. ”
وی می افزاید: “ما باید به بررسی صادرات دیگری بپردازیم كه می تواند در مرحله جهانی برای استرالیا درآمد حاصل كند ، در مقیاسی مشابه آنچه كه در حال حاضر با زغال سنگ و گاز انجام می دهیم.”
به دست آوردن انحصار صنعت فولاد ، فرصتی جدید (و بسیار امیدوار کننده) را با استفاده از سنگ آهن موجود در حال حاضر برای ایجاد فولاد که به طور فزاینده ای محبوب شده است ، ثابت می کند.
این یک مورد کلاسیک است که در آن چیزی که شما می خواهید انجام دهید تولید همزمان با تقاضا است اما انجام این کار آسان نیست.
یافتن راهی برای سوق دادن صنعت هیدروژن بسیار مهم است و تعدادی از ابتکارات در استرالیا برای دستیابی به این گزینه ، مهار الکترولیز از انرژی های تجدید پذیر برای تولید هیدروژن در حال انجام است. پیشرفت در این زمینه نیز در جای دیگر دیده می شود، با كنسرسیوم سوئدی Hybrit از هیدروژن برای جایگزینی زغال سنگ متالورژی در ایجاد فولاد كربن صفر استفاده كرد. با وجود چالش های آن ، خوش بینی برای استرالیا برای پیروی از سوئد و شکستن این صنعت کاملا محکم به نظر می‌رسد.
گرچه مهم است ، هیدروژن تنها یک زمینه فرصت است و در صورت دستیابی به یک بخش پایدار، مسیرهای جایگزین نیز باید دنبال شوند.
انتهای پیام/
