منابع آبی که می‌توانست شهرهای ایران را سیراب کند، به کشورهای همجوار می‌رود

به گزارش صنعت کار، “کارست” پدیده‌ای در پوسته زمین است که آثار آن به صورت اشکال مختلف از قبیل حفره‌ها و غارها، در سطح و در زیر سطح زمین وجود دارد. علت ایجاد آن به وجود شکستگی‌ها و قابلیت انحلال توده‌سنگ مربوط می‌شود که در نتیجه آن یک سیستم آب زیرزمینی می‌تواند شکل بگیرد.
بیش از ۱۱ درصد از سطح کل کشور متشکل از واحدهای سنگی کربناته است که این سنگ‌ها در اثر درز و شکاف و انحلال در طول زمان زمین‌شناسی دارای فضاهای خالی و حفره‌هایی می‌شوند که به این پدیده “کارست” و به آبی که درون این سنگ‌ها جمع می‌شود، “آب کارستی” یا آب‌های ژرف می‌گویند.
بیش از ۲۵ درصد جمعیت جهان یا مستقیماً بر روی مناطق کارستی زندگی و یا آب شرب مورد نیاز خود را از منابع کارستی تأمین می‌کنند که برخلاف میزان دارایی آب‌های سطحی، ایران و کشورهای دیگر مانند چین، امریکا، اتریش و صربستان جزو کشورهای بسیار مستعد از لحاظ پتانسیل آب‌های کارستی هستند.
بسیاری از کشورهای دارای آب کارست، ۳۰ تا ۴۰ درصد از مصارف آب شرب خود را از آب‌های کارستی تأمین می‌کنند که از مزایای استفاده از آب‌های کارستی به عنوان آب شرب می‌توان به کاهش افت تراز آب در آبخوان‌ها و دستیابی به آب‌های تجدیدپذیر باکیفیت مناسب از نظر شیمیایی اشاره کرد.
با توجه به اهمیت این منابع آبی سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور مطالعات کارستی را با استفاده از روش‌های نوین ژئوفیزیکی در دستور کار قرار داد، ولی به گفته رییس این سازمان به دلیل کم کاری‌ها، این مطالعات به نتایجی نرسید و در صورتی که این طرح اجرایی می‌شد، کشور قادر بود آب کلانشهر مشهد را از طریق آب‌های کارستی تامین کند.
منابع حیات بخشی که از کشور مهاجرت می‌کنند
دکتر علیرضا شهیدی، حتی از مهاجرت این آب‌ که عمدتاً در مرزهای کشور مستقر هستند، به سایر کشورهای همجوار خبر می‌دهد.
وی با اشاره به منابع آب‌های کارستی در کشور گفت: بر اساس مصوبه شورای عالی آب، وظیفه شناسایی آب‌های کارستی بر عهده سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور است و بر این اساس ما در این سازمان اقدام به انتشار اطلس ملی مناطق مستعد آب کارستی کردیم.
رئیس سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور اضافه کرد: با توجه به تغییر اقلیم و خشکسالی که در چند سال اخیر در حال رخ دادن است، آب کارست به عنوان آب غیرمتعارف که دارای کیفیت بسیار بالایی است، می‌تواند جایگزین شود.
شهیدی با اشاره به مطالعات انجام شده در زمینه آب کارستی منطقه “کپه‌داغ”، یادآور شد: اگر این مطالعات به نتیجه می‌رسید، بخش اعظمی از آب مشهد را می‌توانستیم تامین کنیم، ولی متاسفانه به دلیل کم کاری‌هایی که انجام می‌شود و یکی از آنها شاید از طرف سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور باشد، آب‌های کارستی که به ویژه در مناطق مرزی هستند، متاسفانه به کشورهای همجوار می‌روند.
به گفته وی در بالای منطقه کپه‌داغ، کشور ترکمنستان قرار دارد و آب کارستی موجود در ایران از این منطقه خارج و وارد ترکمستان می‌شود.
رییس سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور نمونه دیگر این روند را در منطقه “سراوان” استان سیستان و بلوچستان دانست و گفت: این منطقه یک منطقه پر آب است و علی‌رغم آنکه ما نیاز مبرم به این آب‌ها داریم، آب کارستی این منطقه به سمت پاکستان مهاجرت می‌کند.
شهیدی خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه آب‌های کارستی دارای کیفیت بالایی هستند، نباید به هیچ عنوان برای امور کشاورزی مصرف شوند و تنها برای آب شرب باید از آنها بهره‌برداری کرد.
وی با تاکید بر اینکه در بسیاری از شهرهای کشور از این منابع استفاده می‌شود، گفت: منابع آب کارستی در برخی از شهرهای کشور به صورت چشمه در حال خارج شدن در سطح زمین است و میزان آبدهی این چشمه‌ها بستگی به میزان بارندگی دارد.
رییس سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور با بیان اینکه مزیت این آب‌ها این است که اگر پر بارانی باشد، آب این چشمه ها زیاد است و اگر نزولات کم شود این چشمه‌ها کم آب می‌شوند، ادامه داد: منابع آب کارستی بر خلاف آب‌های زیر زمینی قابل احیا است، ولی آبی که ما از آبرفت خارج می‌کنیم، متاسفانه با توجه به اینکه میزان ورودی و خروجی آب به داخل زمین نسبت مناسبی ندارد و خروجی بیشتر از ورودی آب است، موجب می‌شود که سطح آب‌های زیر زمینی روز به روز کاهش یابد؛ از این رو بسیاری از آبخوان‌ها در معرض از بین رفتن قرار دارند و پدیده فرونشست که نتیجه آن است، پدیده غالبی است که در اکثر دشت‌های کشور با آن مواجه هستیم.
شهیدی در پاسخ به این سوال که آیا برداشت بی رویه آب‌های کارستی همانند برداشت بی رویه آب از آبخوان‌های زیر زمینی، پدیده فرونشست مضاعفی را ایجاد خواهد کرد یا نه، توضیح داد: با توجه به این که آب‌های کارستی بیشتر در سنگ‌های آهکی و کوه وجود دارند، اگر برداشت بی‌رویه آب صورت گیرد در نهایت خشک می‌شود، ولی با بارندگی آب از طریق منافذ به حفرات موجود در کوه‌ها وارد می‌شود و مجددا این منابع آبی احیا خواهند شد.
وی ادامه داد: ولی در آبرفت‌ها این گونه نیست؛ چرا که با خارج کردن آب از زیرزمین در واقع آب از میان ذرات خاک خارج می‌شود و در نتیجه لایه‌های بالایی بر لایه‌های زیرین خاک قرار می‌گیرند و در این صورت آبخوان از بین می‌روند و قابل احیا نیستند.

انتهای پیام/