به گزارش صنعت کار، نقش معدن در مسیر حرکت به سوی انرژی پاک و بهره وری بیشتر بسیار مهم است. درواقع بخش معدن امروز در بیشتر فناوری های سبز حضور دارد زیرا به عنوان مثال تولید باتری های لیتیومی برای خودروهای برقی نیازمند مواد معدنی است.
انتظار می رود که تولید مواد معدنی مانند گرافیت ، لیتیوم و کبالت تا سال 2050 نزدیک به 500 درصد افزایش یابد. برخی از مواد معدنی قبلاً شاهد جهش قابل توجهی در تولید بوده اند ، مانند لیتیوم ، که در آن تولید از 28100 تن در سال 2010 به مجموع جهانی تخمین زده شده 82000 تن در سال 2020 افزایش یافته است.
با افزایش تولید و استفاده از این فلزات و مواد معدنی ، اهمیت زنجیره تامین بیشتر آشکار می شود ، زیرا بیشتر فناوری های تجدیدپذیر و کم کربن از فلزات قابل بازیابی استفاده می کند. این فرصت را برای بازیافت و استفاده مجدد از فناوری مانند وسایل نقلیه الکتریکی (EV) در پایان عمر مفید آنها فراهم می کند.
کربن زدایی از محل معدن نیز حیاتی خواهد بود. این امر در بکارگیری فناوری های مخرب مانند EV ، برق تجدیدپذیر و سیستم های هوش مصنوعی پشتیبانی می شود.
به عنوان بخشی از گذار ، ارزش های زیست محیطی ، اجتماعی و حکمرانی نیز باید بیشتر در قوانین رفتاری شرکت های معدنی گنجانده شود. شرکت ها باید اطمینان حاصل کنند که عملیات معدنی آنها باعث آسیب های اجتماعی و زیست محیطی نمی شود ، که این امر فشار سرمایه گذاران و مصرف کنندگان را بر روی خط تامین کاهش داده و از یک سیستم تولید جامع و سودمند متقابل حمایت می کند.
زنجیره تامین دایره ای
مس و عناصر نادر خاکی را نمی توان جایگزین کرد ، بنابراین استفاده مجدد آنها به بازیافت و طرح های مجدد وابسته است. در اینجا اهمیت زنجیره تامین دایره ای آشکار می شود. تشویق بازیافت برای محصولات در پایان عمر مفید آنها فشار قابل توجهی را از عرضه اولیه کاهش می دهد.
فلزات به دلیل دوام ذاتی ، استحکام و خواص ضد خوردگی ، بی نهایت قابل بازیافت هستند. استفاده مجدد-که رویکرد زودگذر تولید سنتی را به نفع یک روش تفکر کارآمد ، سالم و پایدار رد می کند-فشار شرکت های معدنی را برای تولید سطوح ناپایدار فلزات و مواد معدنی تا حد زیادی کاهش می دهد.
با این حال، اکثر فلزات انتقال انرژی ، به ویژه لیتیوم و عناصر کمیاب ، هنوز در این سطح بازیافت نشده اند. بر اساس گزارش پنل منابع بین المللی ، بازیافت تنها 1 درصد از نیاز فعلی لیتیوم را تشکیل می دهد. حتی برای فلزاتی مانند آلومینیوم و کبالت که بازیافت آنها تا پایان عمر 70 درصد است ، عرضه ثانویه هنوز 30 درصد از تقاضای رو به رشد آنها را تشکیل می دهد.
تخمین زده می شود که تا سال 2040 ، مقادیر بازیافتی مس ، لیتیوم ، نیکل و کبالت از باتری های مصرفی می تواند نیازهای اولیه ترکیب اولیه این مواد معدنی را تا 10 درصد کاهش دهد. بخش عمده ای از این باتری های EV مصرف می شود و بیش از 1200 گیگاوات ساعت ساعت تا سال 2050 در دسترس خواهد بود.
رویکرد دایره ای تنها به بازیافت محصولات نهایی محدود نمی شود. در محل معدن ، ضایعات اعم از انتشار سنگ ها تا لجن تصفیه آب را می توان در زنجیره تولید مجدداً مورد استفاده قرار داد یا در جای دیگری مجدداً مورد استفاده قرار داد.
نوآوری تکنولوژیکی در سایت معدن
پیشرفت تکنولوژیکی در تمام چرخه های پروژه های معدنی نقش حیاتی ایفا کرده است. فناوری هایی مانند داده های بزرگ ، ماشین آلات خودکار ، وسایل نقلیه الکتریکی، مدیریت آب و فن آوری بازیابی باطله و تولید انرژی تجدیدپذیر مورد استقبال قرار گرفته و در سایت های معدنی در سراسر جهان اجرا شده است.
در سال 2013 ، معدنچی دولتی Codelco پروژه نیروگاه خورشیدی 34 مگاواتی Pampa Elvira را توسعه داد ، که سالانه 54000 مگاوات ساعت انرژی حرارتی به معدن مس گابریال میسترال کمک می کند. این جایگزین سوخت فسیلی مورد استفاده در فرایند الکترودینگ شد و منجر به کاهش سالانه 15000 تن انتشار CO2 شد.
انتهای پیام/
