به گزارش صنعت کار، از ابتدای خردادماه امسال بود که مدیرعامل گروه صنعتی ایران خودرو توقف تولید خودروی ناقص توسط این گروه صنعتی را اعلام و تاکید کرد که این شرکت از ابتدای خرداد ماه خودروهای ناقص را از فرآیند تولید خارج کرده و از این تاریخ به بعد خودروهای تولیدی به صورت ۱۰۰درصد در اختیار سامانه فروش برای حمل و تحویل به مشتری قرار گرفته اند.
خطیبی در آن بازه زمانی تاکید کرد که روزانه به صورت پایدار ۲۵۰۰ دستگاه به صورت عبور مستقیم تولید می‌شوند به طوری که در مجموع سیستم ایرانخودرو برای تولید خودروهای ناقص قفل شده این درحالیست که در سال گذشته با تولید روزانه ۱۸۰۰ دستگاه، حدود ۱۵۰ دستگاه عبور مستقیم و باقی تولید ناقص بودند.
این اقدام گروه خودروسازی ایران خودرو در حالیست که در بند سوم از فرامین هشت‌ماده‌ای رییس‌جمهور که در بازدید از این گروه صنعتی صادر شد نسبت به تامین قطعات موردنیاز و ترخیص و عرضه فوری خودروهای دپو شده در انبارهای شرکت‌های خودروساز به بازار، تا حد نصاب استاندارد، حداکثر در مدت ۲ ماه تاکید شده بود که پس از آن خودروسازان از فروردین ماه این موضوع را در دستور کار قرار دادند که در نهایت از اول خردادماه تولید این دسته از خودروها در ایران خودرو متوقف شد.
این اقدام در حالی بود که در سال گذشته تنها با هدف تحقق تیراژ پیش بینی شده، تولید خودرو ولو با کسری قطعات در دستور کار قرار گرفت که این امر منجر به دپوی بیش از ۱۰۰هزار خودرو در کف کارخانه های خودروسازان شد. هرچند برخی این روند را برنامه از پیش تعیین شده خودروسازان با هدف کسب سود بیشتر در ماه های آتی عنوان می کردند اما بدون شک هزینه های تحمیلی به خودروسازان از قبل خودروهای ناقص به مراتب بیشتر بود چرا که تحمیل هزینه انبارداری، خواب سرمایه خودروسازان در حالی که به نقدینگی نیاز داشتند و همچنین هزینه های اضافی کسری کاری در کنار افت کیفیت خودروها باعث شد تا خودروسازان هرچه بیشتر در کسری نقدینگی دست و پا بزنند.
به طور قطع خواب خودروها در پارکینگ ها در شرایطی که بدهی خودروسازان به زنجیره تامین افزایش یافته و تکمیل دوباره هرخودرو هزینه های زیادی به صنعت خودرو تحمیل می کند، جای تفکر دارد. برای نمونه رسوب هر خودرو به دلیل نقص قطعات همراه با بروز مشکلاتی در رنگ، لاستیک و قطعات الکترونیکی خودرو است و تکمیل کاری آن ها نیازمند بازبینی و حتی تعویض برخی قطعات است که این امر ضمن تحمیل هزینه اضافه منجر به تغییر در شیفت های کاری نیروی انسانی مجموعه و هزینه دوباره خواهد شد بنابراین احتمال دپو با هدف کسب سود بیشتر و فروش با قیمت بالاتر، نه تنها هیچ توجیه مالی ندارد بلکه منجر به زیاندهی بیشتر می شود.
در این میان نگاهی به روند تولید خودروهای ناقص نشان می دهد که این امر همزمان با دور دوم تحریم ها آغاز و با بحران کرونا و کمبود قطعات الکترونیکی تشدید شد در این میان تصمیم مدیران عامل شرکت های خودروسازی نیز بی تاثیر نبود چرا که برخی از آن ها تنها به دنبال تحقق تیراژ پیش بینی شده بودند و برخی نیز با این اعتقاد که نباید خط تولید متوقف شود نسبت به تداوم تولید خودروی ناقص اقدام کردند تا این که با تغییر مدیران عامل این رویکرد اصلاح و توقف تولید این خودروها در دستور کار قرار گرفت.
از این رو تصمیم مدیرعامل ایران خودرو مبنی بر توقف تولید خودروهای ناقص را باید اقدامی شجاعانه در راستای کاهش هزینه ها با وجود سختی ها و مرارت های آن دانست. اقدامی که باعث شد تا با عرضه بیشتر خودروها به بازار و انجام تعهدات به خریداران تا اندازه ای از بار اعتراضات کاسته و آرامش به بازار خودروهای داخلی بازگردد.
انتهای پیام/
